Nyaung Shwe

We worden vandaag om half 9 opgehaald. We gaan een 2-daagse trekking doen. In totaal 35 km. Dat is een aardige hike. We overnachten in een homestay in het Pattupak village en eindigen Nyaung Shwe.

In het begin is er onduidelijkheid over onze backpacks. Men zei dat er porters mee zouden gaan om onze backpacks te dragen, maar dat is niet zo. Ze brengen deze rechtstreeks naar de homestay en het hotel. Op het laatste moment moeten we nog regenjacks overzetten. Uiteindelijk kunnen we vertrekken.

We worden gedropt bij Lamine en gaan tot aan de lunch lopen naar het dorpje Pawke.

Het is heerlijk weer; een graadje of 25 met een heldere blauwe hemel. We kijken uit op velden van sesamzaadbloemen. De gele bloemen met groene stelen geven een mooi contrast met de helderblauwe lucht. Zo nu en dan wat velden met rood zand. Nogmaals de uitzichten met alle kleur contrasten en het glooiend landschap zijn een waar genot voor je ogen. We lopen door rijstvelden, gember plantjes, chilli plantjes. Je gaat er van stralen...zo mooi.

We hebben 2 gidsen, eigenlijk 1. Het zijn 2 jongens van 21, waarvan er 1 geen engels spreekt.

We zien crab apple trees, de Nederlandse benaming weet ik niet. Dit zijn zure appeltjes, onze gidsen vinden ze lekker. Hans Pieter en ik gaan er gekke bekken van trekken.

De route is avontuurlijk, we springen over beekjes, lopen over smalle bruggetjes van bamboe, we moeten langs smalle paden naar beneden en langs steile stukken naar boven. Hans Pieter helpt me met de steile stukjes naar beneden. Hij plukt nog een mooie gele bloem voor me, lief he.

We komen bij Pawke aan en zijn aardig moe. De rust is welverdiend. We hebben 2,5 uur achter de rug en na de lunch gaan we nog eens 3 ur wandelen. Onze gidsen maken een verse maaltijd klaar voor ons. Heerlijke mie oftewel tjauw min met knapperige groenten. We eten lekker veel van de heerlijke koolhydraatjes want die hebben we de komende 3 uur weer nodig om te verbranden.

Van Pawke lopen we naar het dorpje Pattupauk, hier woont de Taung Yoe Tribe.

Onderweg genieten we weer van de mooie kleurcontrasten. Er zijn boeren aan het werk. Ze gebruiken ossen met houten ploegkarren om het land te bewerkdn.

Her en der staat er een koe te grazen. Het wordt nog even spannend want we lopen langs een weide en er komt een stier op onze gids af. Nee, niet onze gids want die moet ons nog de weg wijzen. Godzijdank zat de stier vast aan een touw van rond de 15 meter. Met enige angstzweet steken we de weide over. In Myanmar zijn de koeien niet aan mensen gewend zoals in India.

We willen graag nog een slang zien maar zien helaas alleen een dode.

We komen aan bij het Pattupauk dorpje. Voordat we verder gaan doen we nog een biertje. We hebben enorm genoten van onze 5 uur lange hike met de mooie uitzichten. Hierna gaan we het dorpje in om een kamer bij de homestay te boeken. Wij dacht dat dit vooraf werd geregeld maar dit keer ter plekke. Het ziet er naar uit dat we moeten overnachten op de plek waar we het biertje hadden gedronken. We gaan weer terug. Onze gids gaat nog eens naar het dorp om te kijken of er nog iets geregeld kan worden. Bij de bierplek zijn nog meer mensen gestrand. Oh nee, straks zit het hiet ook vol. We gaan aan tafel zitten en wachten even. Er zitten nog twee franse dames van rond de 50 te wachten. Ik vraag ze of zij hetzelfde probleem hebben. Het antwoord is; wie wie it iz called adventure. Met uiteraard een zwaar Frans accent. Goed.....
Onze gids komt terug en het is hem gelukt om iets te regelen. Arevoir dames met jullie adventure..... :)

De homestay is heel authentiek. Ze koken op hout, de douche is een waterput en de toiletjes zijn alleen im hurkvorm. Ons bed zit in een tent van klamboe materiaal. Op het erf lopen kippen. Het doet me denken aan het huis van mijn oma in Suriname. Daar was de badkamer ook een waterput en het toilet een emmer in de grond. Op haar erf liep een grote kalkoen de boel te domineren. Als klein meisje van 6 is dat behoorlijk eng.

Onze gidsen zijn aan het koken voor ons en wij gaan een rondje over het dorp doen. We zien kindjes die een slee vam hooi hebben gemaakt em trekken elkaar vooruit. Ze schrikken even als ik het overneem maar daarna vinden ze het geweldig als ik ze vooruittrek. Hans Pieter kan ze nog harder vooruittrekken. We lopen verder en komen langs een klooster met monniken. Overal in het dorp zegt men Hi. De mensen zijn vriendelijk en echt. Bijna raken we verdwaald maar vinden de weg gelukkig terug.

Onze gidsen hebben enorm hun best gedaan met koken. Er staat voedsel voor 6 man op tafel. Het lijken wel roerbak gerechten. Peultjes, kip, zeewier, spinazie, paddestoelen, tauge, tofu etc. Jammer dat we niet alles op kunnen eten. Het diner wordt afgesloten met geflambeerde banaan. Ze doen het ligt uit en steken de alcohol aan dat over de bananen is gegoten. Ze hebben erg hun best gedaan.

We gaan ons klaarmaken voor het slapen. Met de zaklamp van ons mobiel gaan we nog ff naar de wc. We ondekken een joekel van een spin op de wc. Hij zal zeker een diameter hebben van 10 cm. Gelukkig ontdekten we hem na ons bezoek. Ik raak het nog even aan met een stokje. Gewoon om te kijken hoe hard het kan lopen...niet zo hard...wel leuk om de wc spin te pesten :)

De volgende ochtend worden we om half 7 gewekt met een heerlijk ontbijt van een soort wentelteefjes. We zijn de nacht goed doorgekomen. HP sliep al snel. Ik hoorde de baby van de buurtjes nog huilen. We werden om 5 uur nog even wakker door de haan.

We gaan voor een snelle douche bij de waterput en zijn klaar voor dag 2.

We gaan 45 min trekken naar Kyauksu en 45 min naar Nanyoke village. Daarna 1,5 uur wandelen naar een uitzichtpunt over inle lake. Hierna nog 1,5 uur naar het dorpje Tonele. Hier pakken we een jetty over het inle lake. In 1,5 uur zijn we dan in Nyaung Shwe.

Ook hier is het landschap weer geweldig. De dorpjes passeren we vluchtig. We lopen van een berg met rood zand. Dit geeft toch zo een mooi kleurcontrast met groene planten, de blauwe hemel en hier en daar een wit wolkje.

Het uizicht over Inle lake is magisch. Ik voel me nu wel moe dus ben blij als we er over 1,5 uur zijn. Dat wordt nog eens pittig ook. We gaan alleen maar beneden wandelen. Dag 2 krijg ik last van mijn rechter knie. De buigingen zijn te veel. De afstapje gaan moeizamer. Waar ik gister nog naar beneden huppelde is vandaag enorm zwaar. M'n benen willen niet mee. Onze gids ziet dit en breekt een grote tak af en geeft het aan mij. Ik kan dit als wandelstok gebruiken en de tocht gaat gemakkelijker. Hans Pieter heeft nergens last van. Mijn held ondersteunt me daar waar hij kan. Het laatste stukje ging moeizaam maar wat zijn we blij dat we het gehaald hebben. Het laatste stukje ging meditatief. Alleen volhouden was belangrijk. We hebben het gered. We krijgen lunch maar beiden hebben we geen honger door de inspanning. We eten een avocado met citroen, wat fruit en wat mie. Hierna lopen we naar de jetty.

We dachten dat het voorbij was maar met de jetty over Inle lake zien we geweldige dingen. We komen langs een bananen plantage, een druivende tuinet tomaten en komkommers. We zien vele mooie vogels. Verschillende soortrn reigers en ijsvogels. Er gebeurt veel. Mensen zijn aan het vissen, er zijn mensen op jetty's onderweg. Vogels overal, de wind in onze haren. We kijken uit op de bergen, de lucht is mooi blauw. Groene drijvend tuinen, de wind in omze haren. Wat is het leven toch mooi.

We komen voldaan aan in Nyaung Shwe en houden ons de rest van de dag rustig.